Zaterdag 15 maart was het zover, de eerste wedstrijd van seizoen 2014 stond op de kalender. Het betrof de Indoor wedstrijd European SuperPull in Ahoy Rotterdam. Vroeg in de ochtend werd de Red Impact geladen en vertrokken we richting Rotterdam. Eenmaal gearriveerd konden we een mooi plekje uitkiezen omdat het in de hal waar de teams konden staan nog niet druk was. Nadat we alles uitgeladen hadden begon het al flink drukker te worden. Het evenement was verdeeld in 2 sessies namelijk een middag en een avondsessie. Onze klasse was ingedeeld in de middagsessie. Deze ging om 12.00uur van start. In eerste instantie stond onze klasse als 3e klasse op het middag programma gepland maar deze werd geruild met de truck klasse, die als 2e klasse op het programma stond. Dit vanwege het fijt dat een truckteam niet op tijd aanwezig kon zijn. Daarop werd de Red Impact met spoed klaar gemaakt om te gaan wegen.
De 4.5 ton Supersportklasse bestond uit 8 deelnemers. Maximum Massey stond wel op de startlijst maar kon niet aanwezig zijn vanwege technische problemen. Omdat wij de proeftrek hadden mocht Henri, die deze keer de berijder van de International 1086 was, als eerste aanhaken voor de sleepwagen. De motor werd voorzichtig opgetoerd en de Red Impact ging van start. In een mooie run werd er een afstand behaald van 63.16m. Aangezien de Full Pulllijn in Ahoy op 65m ligt werd er besloten om de run over te doen. Black Magic die daarna volgde kwam niet verder dan 54.49m. Bruggeman strande op een afstand van 58.67m waarbij de motor een paar vreemde geluiden maakte. Peeters reed een mooie afstand van 61.06m. Blue Thunder kwam niet verder dan 54.86m.
Daarna was het aan de beurt van de winnaar van vorig jaar de Simply Green. Laurens de Boer was de berijder en zette de John Deere op een afstand van 62.12m neer. Na lang optoeren van de White Shadow ging de Case toch van start en zette een afstand van 56.86m op het scorebord. Daarna was het weer de beurt aan de Red Impact. Er waren een paar wijzigingen aangebracht om te zorgen dat de machine nu verder dan 63.16m zou komen. De Inter werd wederom weer voorzichtig opgetoerd en ging van start maar algauw bleek dat de juiste grip niet werd gevonden en dit resulteerde uiteindelijk in een afstand van 55.63m. Dit betekende met nog 1 deelnemer te gaan een 5e plaats wat niet voldoende was om in de finale terug te komen. Als laatste deelnemer was het de beurt aan de Never Done (DK). Deze machine staakte de strijd op 45.74m.
Toen was het tijd voor de finale. Bruggeman kwam niet terug voor de finale vanwege technische problemen. Hiermee bestond de finale uit de machines van Peeters, Simply Green en White Shadow. Peeters reed in een strakke run een afstand van 61.00m. Simply Green week tijdens de run teveel naar links uit, zelfs zover dat men met het linkerachterwiel over de kalklijn heen reed wat resulteerde in een diskwalificatie. White Shadow kon niet aan de leidende afstand komen van Peeters en staakte de strijd op 53.67m.
Voor ons zat er uiteindelijk niet meer in dan de 5e plaats. Het positieve wat we wel mee naar huis namen was het feit dat we toch de verste afstand hadden gereden.