Zaterdagavond was het Brabantse Oudenbosch de locatie van de 11^e competitiewedstrijd van het seizoen. Gelukkig viel het zaterdag met de naweeën van de tropische storm “Bertha” mee al stond er wel een aardig windje. Wel waren we nieuwsgierig hoe de situatie ter plaatse zou zijn.
Onze klasse stond gepland om 21.00uur.

Rond de klok van 16.00uur vertrokken we richting het Brabantse land. Doordat een aantal teamleden niet aanwezig waren of niet met de bus meereden werden deze plaatsen ingenomen door een aantal supporters c.q. sponsors. Zo konden deze ook eens van dichtbij meemaken hoe het er allemaal aan toe gaat als wij naar een wedstrijd gaan. Eenmaal aangekomen viel de terrein omstandigheden aardig mee. Naast de baan was het wel wat vochtig maar de baan waar wij op zou rijden zag er op het eerste gezicht niet slecht uit. Dit is in het verleden wel eens anders geweest.

Na een kleine regenpauze ging om 21.30uur onze klasse, de 4.5ton Supersport, van start. Er stonden 14 deelnemers op de startlijst waaronder 2 bijschrijvers. Red Impact stond als laatste competitie deelnemer op de startlijst. Of dat nu een voordeel of een nadeel is kan men vooraf moeilijk zeggen. Het voordeel is wel dat je kan zien wat andere deelnemers doen maar het nadeel kan zijn als de baan niet best is deze eigenlijk alleen maar slechter wordt. Nu was dat laatste van toepassing. Toen we aankwamen zag de baan er nog aardig uit maar nadat er diverse klassen al verreden waren was de baan behoorlijk veranderd. De baan was vochtiger geworden en de sleepwagen begon aardig in de baan te sporen. Ook de duisternis begon begon aardig zijn intrede te doen en hier had de organisatie niet echt rekening mee gehouden want alleen achter de sleepwagen en aan het einde van de baan stond een verlichtingskar wat niet voldoende was. Halverwege de klasse werd er wel een verlichtingskar geplaatst halverwege de baan maar dat was de bekende pleister op een wond. Maar toch, beter iets dan niets. Kort samengevat waren dit niet de meest ideale omstandigheden voor de 4.5ton Supersportklasse maar we moesten het ermee doen.
Peeters was de eerste deelnemer, had hiermee de proeftrek, en reed een afstand van 100.98m. De wedstrijdleider besloot de sleepwagen afstelling zo te laten staan. Erik Peeters overlegde met berijder Eddie van Eekelen wat ze met de gereden afstand moesten doen. Laten staan of over doen? Erik wist het niet. Er werd besloten om de afstand te laten staan. Blue Thunder, die daarna volgde, ging een meter voorbij aan de afstand van Peeters en zette de sleepwagen stil op 101.84. Inmiddels werd dus al wel duidelijk dat er geen Full Pull behaald zouden worden. Dit omdat de grip aan het einde van de baan ver te zoeken was. Bruggeman en Van Stappust stopte dicht bij mekaar namelijk op een afstand van 97.21m en 97.13m. Daarna was het de beurt aan de competitieleider Simply Green. Ook deze had er moeite mee en haalde zelfs de 100m niet. 99.58m verscheen er op het scorebord. Deze afstand was niet voldoende om in de finale terug te komen dus kon de uitslag van de wedstrijd wel eens verassend zijn. The Mystery, die op zulke banen wel eens goed uit de voeten kan komen, had er ook de moeite mee en reed een afstand van 88.32m. Red Devil, Secret of the Valley, Maximum Massey en Black Magic kwamen ook niet in de buurt van de 100m en reden afstanden van 95.81m, 86.62m, 90.89m en 88.79m. White Shadow had de sleepwagen aan de rechter kant  van de baan opgesteld en dit bleek een niet verkeerde keus te zijn want de Case reed net voorbij aan de 100m en stopte op een afstand van 100.32m. Dit betekende de 3^e finalist. Nu mocht Manus met de Red Impact gaan proberen om ook voorbij de 100m te komen. Na een goede start had de machine aardig de gang erin alleen aan het einde van de run week de International 1086 iets uit naar links en kwam hiermee in een spoor terecht van één van de vorige deelnemers en verloor hiermee de grip. De afstand die op het scorebord verscheen was 98.89m. Ook niet voldoende voor een finale. Hiermee was de kans om punten terug te pakken voor de competitie op de Simply Green ook verkeken. De bijschrijvers Wild Pirate en Up and Down reden afstanden van 88.70m en 91.64m.

Hiermee zou het podium er rood, wit en blauw er uit zien maar in welke volgorde moesten we nog afwachten. Als eerste ging de machine van Peeters van start en zette de finish vlag neer op een afstand van 93.79m. Blue Thunder had een onrustige run en reed een afstand van 90.54m. Als laatste deelnemer was het de beurt aan Gerard Sikes met de White Shadow. Wederom stond de witte Case aan de rechter zijde van de baan en tijdens de run ging de machine ook over rechts en dat bleek een goede zet want hij kwam dicht in de buurt van de leidende afstand. Het scorebord moest uitslag geven en daar verscheen een afstand van 93.00m op. Met deze uitslag was de volgorde van het podium toch rood, wit en blauw.

Voor ons leverde deze uitslag een 5^e plaats op en zijn we in de competitiestand helaas naar een 4^e plaats gezakt. Toch blijf het nog spannend met nog 2 competitie wedstrijden te gaan want tussen de nummer 1 en de nummer 4 zit een gat van 10.5 punt.
Wij gaan ons nu voorbereiden op onze thuiswedstrijd van a.s. zaterdag 16 augustus in Meerkerk.